اسکانیا AB یک تولید کننده بزرگ سوئدی است که دفتر مرکزی آن در سودرتلژ قرار دارد و بر روی وسایل نقلیه تجاری - به ویژه کامیون های سنگین ، کامیون ها و اتوبوس ها تمرکز دارد. همچنین موتورهای دیزلی برای وسایل نقلیه سنگین و همچنین کاربردهای دریایی و عمومی تولید می کند.
اسکانیا در سال 1911 از طریق ادغام Vabis مستقر در Södertälje و Scania Maskinfabriks-aktiebolaget مستقر در مالمو تشکیل شد. از سال 1912 ، شرکت پس از ادغام مجدداً در S todertälje مستقر شد. امروزه اسکانیا در سوئد ، فرانسه ، هلند ، تایلند ، چین ، هند ، آرژانتین ، برزیل ، لهستان ، روسیه و فنلاند دارای تأسیسات تولیدی است. [3] علاوه بر این ، در ده کشور آفریقا ، آسیا و اروپا کارخانه مونتاژ وجود دارد. سازمان فروش و خدمات اسکانیا مانند دیاگ اسکانیا مدل دیاگ اسکانیا vci3 و شرکت های مالی در سراسر جهان قرار دارند. در سال 2012 ، این شرکت تقریباً 42100 نفر در سراسر جهان استخدام کرده است. [3]
اسکانیا از سال 1996 تا 2014 در بورس سهام NASDAQ OMX استکهلم ثبت شده بود. [4] [5] این شرکت زیرمجموعه Traton ، بخشی از گروه فولکس واگن است.
AB Scania-Vabis در سال 1911 و در نتیجه ادغام Vabis مستقر در Södertälje و Maskinfabriks-aktiebolaget Scania مستقر در مالمو تأسیس شد. Vagnfabriks Aktiebolaget i Södertelge (Vabis) به عنوان تولید کننده ماشین راه آهن در سال 1891 تاسیس شد ، در حالی که Maskinfabriks-aktiebolaget اسکانیا به عنوان تولید کننده دوچرخه در سال 1900 تاسیس شد. هر دو شرکت در ساخت اتومبیل ، کامیون و موتور شانس خود را امتحان کرده بودند ، اما موفقیت های مختلفی داشتند. در سال 1910 ، در حالی که وبیس در آستانه تعطیلی بود ، Maskinfabriks-aktiebolaget Scania موفق به ساخت وسایل نقلیه قابل اطمینان شده بود. پیشنهاد پر آلفرد نوردمن ، مدیر عامل Maskinfabriks-aktiebolaget Scania ، به تولید کننده فولاد Surahammars Bruk ، مالک Vabis ، منجر به توافق در نوامبر 1910 شد و در سال 1911 این ادغام یک واقعیت بود.
تولید و تولید موتورها و وسایل نقلیه سبک به Södertälje تنظیم شد ، در حالی که کامیون ها در Malmö تولید می شدند. لوگوی این شرکت از لوگوی اصلی Maskinfabriks-aktiebolaget اسکانیا با سر یک گریفین ، نشان ملی اسکانیا (Skåne) سوئد ، متمرکز بر روی زنجیره ای دو پره دوچرخه ، دوباره طراحی شد. در ابتدا مقر در مالمو واقع شده بود ، اما در سال 1912 آنها به سودرتیله منتقل شدند
از آنجا که در آن زمان اتومبیل های ارزان قیمت و وارداتی در سوئد وجود داشت ، اسکانیا-وبیس تصمیم به ساخت اتومبیل های لوکس کلاس بالا ، به عنوان مثال لیموزین نوع III از سال 1920 داشت که دارای یک نگهدارنده کلاه در سقف بود. پرنس کارل سوئد دارای اسکانیا-وابیس 3S 1913 بود ، نوعی که با دکمه های داخل ماشین مجهز شده بود تا مسافر بتواند با راننده ارتباط برقرار کند. اسکانیا-وابیس همچنین اتومبیل های اسپرت دو نفره (یا "sportautomobil") ساخت.